این طنزپردار و نویسنده معتقد است: در دوره‌ای دیگر و در رسانه ملی، فرهنگ رانندگی با پویانمایی‌هایی ارائه می‌شد که شخصیت‌ها و فضاهایی طنزآمیز داشتند و خیلی هم پرمخاطب بودند، در واقع باید گفت مسئولان فرهنگی باید به ظرفیت طنز در بعد فرهنگ‌سازی و آموزش، بسیار جدی‌تر نگاه کنند.
وی افزود: در طول سالیان اخیر اقداماتی برای آموزش طنز صورت گرفته و استفاده از ظرفیت‌های طنز در طول دوره‌های مختلف تفاوت‌های قابل توجهی داشته است. در برخی مواقع، طنز به عنوان یک ابزار قدرتمند برای بیان نظرات بیشتر به کار می‌رفته و در دیگر زمان‌ها کمتر به آن پرداخته می‌شد. دفتر طنز آذربایجان‌غربی محفل‌های کارگاهی طنز را از سال ۱۳۸۹ تا به امروز ادامه داده و در هفته هنر انقلاب امسال، مصادف با سیصدوهشتادمین جلسه آن‌ها شده است. هم‌چنین، نشان می‌دهد که این دفتر طنز تلاش بسزایی برای حفظ و توسعه فضای طنزی در استان خود داشته است. البته باید گفت دفتر طنز تهران امروزه با رویکردی ابتکاری و موثر در زمینه طنز فعالیت می‌کند. با برگزاری دوره‌های آموزشی به نام "قلمه" و کارگاه‌های آموزشی طنز در استان‌های مختلف کشور، فصل جدیدی را در این زمینه آغاز کرده و این اقدامات نشان از توجه و تلاش برای ارتقاء فضای طنزی و افزایش توانمندی‌های طنزوران در سطح ملی دارد.
این طنزپردار و نویسنده با اشاره به وضعیت طنز امروز در کشور گفت: افزایش تعداد طنزپردازان امروزه نشانه‌ای از رشد و پویایی در عرصه طنز است، اما باید به کیفیت محتوا و زبان طنز نیز توجه کرد. استعداد ذاتی مهم است، اما برای بهبود کیفیت طنز، نیاز به یادگیری و تمرین فنون طنزآفرینی است. افرادی که فقط به استعداد ذاتی خود اتکا می‌کنند و از یادگیری و تمرین صرف‌نظر می‌کنند، ممکن است کیفیت آثارشان کاهش یابد.
سلیمان‌پور تصریح کرد: بی‌توجهی به مسائل زبانی ممکن است به کیفیت طنز ضربه بزند. زبان طنز باید سالم و بی نقص باشد تا بتواند تأثیرگذاری لازم را داشته باشد و به مخاطبان خنده و شگفتی بیاورد. بنابراین، اهمیت آموزش و تمرین در زمینه فنون طنزآفرینی و نیز توجه به بهبود و استفاده صحیح از زبان طنز برای ایجاد آثار با کیفیت و تأثیرگذار بیشتر است.